مسوولیت پذیری

هر کدام از ما انسانها در زندگی مسوولیتهایی بر عهده داریم چه سخت و طاقت فرسا چه راحت و بی دردسر ولی مهم این است که ما باید مسوولیتهایی را که بر عهده داریم کامل و به خوبی انجام دهیم اما متاسفانه عده ای در جامعه هستند که مسوولیت پذیر نیستند یعنی از مسوولیتهایشان شانه خالی می کنند خواه اشخاص با مسوولیت در سطوح پایین تر خواه مدیران و مسوولان با مسوولیت های در سطوح بالاتر اما مساله ای که مهم است این است که افراد بی مسوولیت وظایفشان را به درستی انجام نمی دهند یا به طور کلی انجام نمی دهند و این افراد به دو دسته تقسیم می شوند:1-می توانند و نمی خواهند که این می تواند به دلیل چند شغله بودن این افراد و تامین مالی بودن این افرادباشد 2- و یا نمی توانند از عهده مسوولیت برآیند که این هم هیچ توجیهی ندارد چون می توانستند این مسوولیت ها را نپذیرند و آنها را به افراد شایسته و کاردان واگذار کنند .مساله بسیار مهم این است که در جامعه ما در این زمینه حق به صاحب حق نمی رسد و حقوق و مزایا بر اساس مقام و پست است نه بر اساس خدماتی که اشخاص انجام می دهند به عنوان مثال :در اداره ای یک کارمند از رییس و یا مدیر اداره خدمات بیشتری انجام می دهد و به قول معروف کار ارباب رجوع را به خوبی و بدون هیچ وقفه ای راه می اندازد اما به صرف این که کارمند است حقوق و مزایا و تسهیلاتش از رییس و یا مدیر آن شرکت کمتر است حالا نمونه هایی در باب بی مسوولیتی ذکر می کنم:در دانشگاه من اساتید و مدیرگروه ها ساعاتی را به عنوان ساعت حضور اعلام می کنند اما اکثر آنها در ساعات اعلام شده حضور ندارند و یا این که نمرات را بسیار دیر اعلام می کنند که این کار باعث سر در گمی دانشجویان می شود زیرا هیچ راه ارتباطی دیگری به جز دانشگاه با اساتید ندارند و باید هر روز وقت خود را صرف رفت و آمد به دانشگاه کنند تا شاید به فلان استاد دسترسی داشته باشند . یا سخنی که در ادارات ما مرسوم است:امروز برو فردا بیا اینها نمونه هایی اندک از بی مسوولیتی در جامعه ما بود