گم شد ره مقصدم خدایا...ماهم زشبم خبر ندارد
شب امد نیامد...تب امد نیامد
در این غمکده جانم به لب امد نیامد
صد موسم عیش و طرب امد نیامد
نیامد نیامد دل و دینم بت چینم
که از باغ گلش غنچه بچینم
به چشمش بنشانم
به راهش بنشینم
دل و جان و جهان را
به پایش بنشانم
مه رویش چو ببینم