شما تا چه اندازه اهل شوخی کردن هستید؟و آیا به حد و اندازه شوخی توجه داشته اید؟
در اطراف ما اشخاصی هستند که ادعا می کنند خوش رو،خوش خنده و اهل شوخی هستند اما همین افراد گاهی اوقات حد و اندازه شوخی را رعایت نمی کنند و شوخی های آنها باعث ایجاد دردسر و مشکلاتی می شود که گاهی اوقات جبران ناپذیر است و جالب است که اگر کسی از شوخی آنها ناراحت بشود به او می گویند:شوخی کردم تو جنبه شوخی نداری بی جنبه.
من از این افراد می پرسم :آیا اگر کسی سخنی را به عنوان شوخی به شما بگوید و بعد شما متوجه شوید آن شوخی دروغ بوده و ضرر وزیانی به شما وارد کرده است ناراحت نمی شوید و به قول معروف به شما برنمی خورد؟
در روزنامه ای چند ماه قبل خوانده بودم که متاسفانه 80% تماسها با اورژانس و آتش نشانی دروغ و به قول معروف سرکاری است.
یک نونه از عاقبت شوخی های بی جا را ذکر می کنم:شخصی با اورژانس تماس می گیرد و به دروغ می گوید:حال برادرم به هم خورده و بیهوش شده است و اتفاقا در همان زمان شخصی مادرش دچار حمله قلبی و بیهوش می شود و آن شخص با اورژانس تماس می گیرد که خط اورژانس اشغال بوده است و بعد از تلاش زیاد بالاخره موفق به تماس با اورژانس می شود اما زمانی که اورژانس می رسد متاسفانه مادرش فوت می کند وبعد از تحقیقات در مورد فوت مادرش مشخص می شود که اگر اورژانس 1 دقیقه زودتر رسیده بود مادر آن شخص نجات می یافت.
متاسفانه نمی دونم چرا ما ایرانیا اینطوری هستیم
منم متنفرم از این کار از شوخیهای بیجا که باعث دردسر میشن تو محل کارم همچین آدمهایی هست...راستی مطلب جدید من:نامه ای سر گشاده به شاهرخ خان
درسته . هر سخن جایی و هر نکته مکانی دارد
چون در آپ قبلیت پرحرفی کردم دیگه روم نمیشه اینجا روده درازی کنم.
ولی باید بگم اینطور افراد دچار بیماری روحی روانی هستند وگرنه یک انسان سالم و عاقل با جون انسان دیگه بازی نمی کنه.
من در کل آدم شوخیم اما همیشه توو شوخیایی که می کنم همیشه مواظبم حرمت طرف مقابلم حفظ بشه جوری نباشه که جلو بقیه ضایع بشه یعنی شوخی همراه با ادب و احترام.
اما با عرض معذرت یه اعتراف کوچولو هم می کنم.
۱۱-۱۲ سالم که بود متاسفانه خیلی شر و شیطون بودم با بچه های کوچه جمع می شدیم از این کارای بد بد که گفتی می کردیم یکیمون زنگ میزد اورژانس یکی آتش نشانی یکی هم آژانس می گرفت بعد می دوییدیم توو کوچه میشستیم منتظر میشدیم ببینیم کی زودتر میاد آخرشم کلی می خندیدیم.
البته این کارا واسه اووون دوران.فکر نکنی الانم از این کارا می کنما.
ولی قبول دارم کار خیلی اشتباهی انجام می دادیم.اینم نتیجه اخلاقی آخرش.
درسته. ولی من به این فکر می کنم که چه چیزی باعث این حرکات ناشی از عدم تعادل روحی می شود. فکر نمی کنی محروم ماندن بعضی انسانها از برخی مشغولیت ها و فعالیت های معمولی و سالم باعث این گونه حرکات می شود؟
هر چیزی اگر حد و اندازش رعایت بشه شیرین و خوبه ...
اینکت را اضافه کردم ..
موفق باشی