شوخی

شما تا چه اندازه اهل شوخی کردن هستید؟و آیا به حد و اندازه شوخی توجه داشته اید؟
در اطراف ما اشخاصی هستند که ادعا می کنند خوش رو،خوش خنده و اهل شوخی هستند اما همین افراد گاهی اوقات حد و اندازه شوخی را رعایت نمی کنند و شوخی های آنها باعث ایجاد دردسر و مشکلاتی می شود که گاهی اوقات جبران ناپذیر است و جالب است که اگر کسی از شوخی آنها ناراحت بشود به او می گویند:شوخی کردم تو جنبه شوخی نداری بی جنبه.
من از این افراد می پرسم :آیا اگر کسی سخنی را به عنوان شوخی به شما بگوید و بعد شما متوجه شوید آن شوخی دروغ بوده و ضرر وزیانی به شما وارد کرده است ناراحت نمی شوید و به قول معروف به شما برنمی خورد؟
در روزنامه ای چند ماه قبل خوانده بودم که متاسفانه 80% تماسها با اورژانس و آتش نشانی دروغ و به قول معروف سرکاری است.
یک نونه از عاقبت شوخی های بی جا را ذکر می کنم:شخصی با اورژانس تماس می گیرد و به دروغ می گوید:حال برادرم به هم خورده و بیهوش شده است و اتفاقا در همان زمان شخصی مادرش دچار حمله قلبی و بیهوش می شود و آن شخص با اورژانس تماس می گیرد که خط اورژانس اشغال بوده است و بعد از تلاش زیاد بالاخره موفق به تماس با اورژانس می شود اما زمانی که اورژانس می رسد متاسفانه مادرش فوت می کند وبعد از تحقیقات در مورد فوت مادرش مشخص می شود که اگر اورژانس 1 دقیقه زودتر رسیده بود مادر آن شخص نجات می یافت.

نظرات 7 + ارسال نظر
یاسمین ( حرفهای یه دختر غمگین جمعه 23 شهریور‌ماه سال 1386 ساعت 01:01 ب.ظ http://rue.blogsky.com

متاسفانه نمی دونم چرا ما ایرانیا اینطوری هستیم

مریم جمعه 23 شهریور‌ماه سال 1386 ساعت 02:23 ب.ظ http://b4u.blogsky.com

منم متنفرم از این کار از شوخیهای بیجا که باعث دردسر میشن تو محل کارم همچین آدمهایی هست...راستی مطلب جدید من:نامه ای سر گشاده به شاهرخ خان

آیدا جمعه 23 شهریور‌ماه سال 1386 ساعت 06:56 ب.ظ http://www.taraneyegandom.blogsky.com

درسته . هر سخن جایی و هر نکته مکانی دارد

مهشید جمعه 23 شهریور‌ماه سال 1386 ساعت 09:04 ب.ظ http://melody.persianblog.ir

چون در آپ قبلیت پرحرفی کردم دیگه روم نمیشه اینجا روده درازی کنم.
ولی باید بگم اینطور افراد دچار بیماری روحی روانی هستند وگرنه یک انسان سالم و عاقل با جون انسان دیگه بازی نمی کنه.

آرش شنبه 24 شهریور‌ماه سال 1386 ساعت 02:22 ق.ظ http://www.setarehbaran.blogsky.com

من در کل آدم شوخیم اما همیشه توو شوخیایی که می کنم همیشه مواظبم حرمت طرف مقابلم حفظ بشه جوری نباشه که جلو بقیه ضایع بشه یعنی شوخی همراه با ادب و احترام.
اما با عرض معذرت یه اعتراف کوچولو هم می کنم.
۱۱-۱۲ سالم که بود متاسفانه خیلی شر و شیطون بودم با بچه های کوچه جمع می شدیم از این کارای بد بد که گفتی می کردیم یکیمون زنگ میزد اورژانس یکی آتش نشانی یکی هم آژانس می گرفت بعد می دوییدیم توو کوچه میشستیم منتظر میشدیم ببینیم کی زودتر میاد آخرشم کلی می خندیدیم.
البته این کارا واسه اووون دوران.فکر نکنی الانم از این کارا می کنما.
ولی قبول دارم کار خیلی اشتباهی انجام می دادیم.اینم نتیجه اخلاقی آخرش.

پراندیکاس شنبه 24 شهریور‌ماه سال 1386 ساعت 03:01 ق.ظ http://prandikas.blogfa.com

درسته. ولی من به این فکر می کنم که چه چیزی باعث این حرکات ناشی از عدم تعادل روحی می شود. فکر نمی کنی محروم ماندن بعضی انسانها از برخی مشغولیت ها و فعالیت های معمولی و سالم باعث این گونه حرکات می شود؟

someone شنبه 24 شهریور‌ماه سال 1386 ساعت 12:31 ب.ظ http://yaveh-gooyan.blogsky.com

هر چیزی اگر حد و اندازش رعایت بشه شیرین و خوبه ...

اینکت را اضافه کردم ..

موفق باشی

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد